ΚΑΤΑΓΩΓΗ:
Ελλάδα, νήσος Κρήτη.
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΕΠΙΣΗΜΟΥ ΙΣΧΥΟΝΤΟΣ ΠΡΟΤΥΠΟΥ:

ΧΡΗΣΗ: Κυνηγετικός σκύλος χρησιμοποιούμενος για αιώνες για το κυνήγι μικρών και μεσαίων θηραμάτων και κυρίως για το κυνήγι του λαγού.

ΚΑΤΑΤΑΞΗ F.C.I.: Ομάδα 5: (Σπιτς & Πρωτόγονου Τύπου)
Υποομάδα 7 (Πρωτόγονου τύπου – Κυνηγετικοί Σκύλοι)
Με δοκιμή εργασίας
ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ: Σκύλος αρχαϊκής καταγωγής από την νήσο Κρήτη. Η προέλευση και η ιστορία του αποδεικνύονται από πληθώρα ευρημάτων έργων τέχνης, αναπαραστάσεων και ευρημάτων από προϊστορικούς οικισμούς της Κρήτης προ του Μινωϊκού Πολιτισμού (3.200-1700 π.χ.)
Σφραγιδόλιθοι, κεραμικά και μεταλλικά σκεύη, διακοσμητικά αντικείμενα, γλυπτά και τοιχογραφίες διαδοχικών ιστορικών περιόδων, δίνουν αμετάβλητη την εικόνα του Κρητικού Λαγωνικού (Μουσείο Ηρακλείου).

ΓΕΝΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ: Πρωτόγονου τύπου κυνηγετικός σκύλος μεσαίου μεγέθους λεπτός, αθλητικός και ταχύς. Κοντότριχος, με μακριά σκέλη, παραλληλόγραμμο σώμα, σφηνοειδές κεφάλι, κυκλική ουρά.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΑΝΑΛΟΓΙΕΣ: Το μήκος του σώματος είναι ελαφρώς μακρύτερο από το ύψος στο ακρώμιο. Το στήθος μπορεί να φτάσει στο επίπεδο του αγκώνα. Τα πόδια είναι μακρύτερα από το βάθος του στήθους. Το μήκος του ρύγχους είναι ελαφρώς κοντύτερο ή ίσο από το μήκος του κρανίου.

ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ / ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΑ: Ευφυής, ευγενής, ορμητικός στο κυνήγι, επίμονος, γενναίος και ανθεκτικός. Ήπιος, υπάκουος, άριστος σύντροφος και πολύ δεμένος με την οικογένεια. Μπορεί να είναι συγκρατημένος με τους ξένους, αλλά ποτέ επιθετικός. Ερευνά χρησιμοποιώντας όλες τις αισθήσεις του, ακολουθώντας την οσμή στο έδαφος και στον αέρα, ξεφωλιάζει το θήραμα και το καταδιώκει ορμητικά με εξαιρετική ευκινησία. Δίνει φωνή κοφτή και αρκετά χαμηλής έντασης κατά τον οπτικό εντοπισμό του θηράματος και την καταδίωξή του. Στην αρχαιότητα θεωρείτο εξαίρετος κυνηγός του ελαφιού, του αγριόχοιρου και της αρκούδας.

ΚΕΦΑΛΙ:
ΚΡΑΝΙΑΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ:

Κρανίο: Τραπεζοειδούς σχήματος. Το άνω μέρος του κρανίου είναι ελαφρώς καμπυλωτό και ευρύ. Βλέποντάς το από το πλάι, το κρανίο είναι σχεδόν επίπεδο. Τα οφρυακά τόξα είναι μετρίως ανεπτυγμένα. Το μήκος του κρανίου είναι ελαφρά μακρύτερο από το πλάτος του.
Σφηνοειδούς σχήματος κεφάλι, επίμηκες. Κρανιακοί άξονες σχεδόν παράλληλοι. Βλέποντάς το από μπροστά το κρανίο είναι ελαφρώς καμπύλο, αρκετά φαρδύ, με ομαλό αλλά ορατό ρινομετωπικό κοίλωμα, η μετωπική αύλακα σημειώνεται μεταξύ των ματιών και μειώνεται σταδιακά προς την κορυφή του κρανίου. Ινιακή απόφυση ελαφρώς τονισμένη.

Ρινομετωπικό κοίλωμα: Ομαλό αλλά ορατό.

ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΡΟΣΩΠΟΥ:

Μύτη: Αρκετά μεγάλη, υγρή, ελαστική με καλά ανοικτά ρουθούνια.
Προτιμάται η σκουρόχρωμη μύτη. Σε δείγματα καφέ χρώματος είναι αποδεκτή η σκούρα καφέ μύτη.
Ρύγχος: Το ρύγχος είναι ελαφρώς κοντύτερο ή ίσο με το κρανίο. Σφηνοειδούς σχήματος, σχετικά μεγάλο με ευθύ ρινικό κάλαμο που κλίνει ομαλά προς την μύτη.

Χείλη: Τα χείλη είναι λεπτά, σφιχτά και μαύρα χωρίς χαλάρωση.

Σιαγόνες / Δόντια: Ισχυρές σιαγόνες με πλήρη κανονική οδοντοστοιχία. Ψαλιδόσχημο δάγκωμα. Η λαβιδοδοντία είναι αποδεκτή. Τα δόντια είναι καλά ανεπτυγμένα και υγιή, το άνοιγμα του στόματος και των χειλιών είναι βαθύ.

Μάγουλα: Ελαφρώς καμπυλωτά, συγκλίνουν ευθεία μπροστά.

Μάτια: Μετρίου μεγέθους, ελαφρώς αμυγδαλωτά, τοποθετημένα μπροστά και ελαφρώς λοξά. Το χρώμα των ματιών πρέπει να είναι σκούρο. Καλός χρωματισμός των βλεφάρων.

Αυτιά: Σχήματος ‘’V’’ ελαφρώς στρογγυλεμένα στις άκρες. Μετρίου μεγέθους, τριγωνικά, φαρδιά στη βάση, τοποθετημένα ψηλά και λίγο λοξά, στραμμένα προς τα εμπρός.
Το δέρμα πρέπει να είναι λεπτό, με πολύ υψηλή κινητικότητα. Τα αυτιά πρέπει να είναι ζωντανά ημιόρθια ή όρθια. Ανάλογα με την περίσταση, ο σκύλος τα κινεί, γυρίζοντας τα στο πλάι ή πίσω και τα διπλώνει ακουμπώντας τα στο λαιμό (ροδόσχημα αυτιά). Η κοπή των αυτιών απαγορεύεται.

ΛΑΙΜΟΣ: Στεγνός, δυνατός, ελαφρώς τοξωτός.

ΣΩΜΑ:

Άνω γραμμή: Η άνω γραμμή φέρει σπάσιμο, το δεύτερο μισό της είναι ελαφρώς κυρτό.
Ακρώμια: Καλά σημειωμένα, ορατά ακρώμια.
Πλάτη: Δυνατή και πολύ σταθερή κατά την κίνηση, με μέτρια μυϊκή ανάπτυξη.
Λαγόνια (Νεφρική χώρα): Τα λαγόνια είναι δυνατά, με καλή μυϊκή ανάπτυξη και μήκος σχεδόν ίσο με το βάθος.
Λεκάνη: Μεσαίου μήκους, όχι πολύ φαρδιά, ποτέ κεκλιμένη (γωνία μεταξύ 40 – 45 μοιρών), με καλή μυϊκή ανάπτυξη, αλλά όχι υπερβολική. Οι κορυφές των λαγόνιων οστών είναι ελαφρώς ορατές.
Θώρακας: Αρκετά βαθύς, που φτάνει μέχρι τον αγκώνα, μετρίως ευρύς, με τοξωτά πλευρά που ποτέ δεν είναι πολύ στρογγυλεμένα. Η διατομή του στήθους πρέπει να είναι ωοειδούς σχήματος με έντονα νευρώδεις πλευρές, αλλά ποτέ σε σχήμα βαρελιού, δίνοντας όμως αρκετό χώρο στους πνεύμονες. Καλά ανεπτυγμένο στήθος εμπρός.
Κάτω γραμμή και κοιλιά: Ανασηκωμένη κάτω γραμμή, αλλά όχι υπερβολικά (όπως στο whippet)

ΟΥΡΑ: Φύεται σε μέσο ύψος, φθάνει σχεδόν στα ακροτάρσια. Φαρδιά στη ρίζα, λεπταίνει προοδευτικά προς την άκρη. Φέρεται προς τα επάνω σε καμπύλη, ημικύκλιο ή τυλιγμένη, δακτυλιοειδής πάνω στα νώτα, με μέτριο άγκιστρο στην άκρη. Σε ανάπαυση φέρεται κάτω και είναι ευθεία χωρίς παραμορφώσεις.

ΑΚΡΑ:

ΠΡΟΣΘΙΑ ΑΚΡΑ: Μακριές ωμοπλάτες, καλά κεκλιμένες προς τα πίσω, μυώδεις χωρίς να είναι ογκώδεις. Ο βραχίονας είναι σχεδόν ίσος με την ωμοπλάτη και η γωνία μεταξύ τους είναι μέτρια. Τα πρόσθια άκρα είναι ευθεία, νευρώδη και μακριά, με κόκκαλα ωοειδούς σχήματος, δυνατά αλλά όχι βαριά. Ισχυροί καρποί αλλά όχι πολύ φαρδείς, μετακάρπια ελαστικά και ελαφρώς κεκλιμένα.
Γενική εμφάνιση: Πρόσθια πόδια ίσια και παράλληλα.
Ώμος: Δυνατός, μακρύς και καλά κεκλιμένος προς τα πίσω.
Βραχίονας: Καλά ανεπτυγμένος, σχηματίζοντας μέτρια γωνία με την ωμοπλάτη.
Αγκώνας: Οι αγκώνες είναι κοντά στο σώμα, χωρίς να κλείνουν ποτέ προς τα μέσα ή να ανοίγουν προς τα έξω.
Καρπός: Ισχυρός και συμπαγής
Μετακάρπια: Ισχυρά, από το πλάι φαίνονται ελαφρώς λοξά.
Πρόσθια πέλματα: Μεγάλα πέλματα, ωοειδούς σχήματος, με μακριά και δυνατά δάκτυλα και δυνατές πατούσες με καμπύλα και σκληρά νύχια.

ΟΠΙΣΘΙΑ ΑΚΡΑ:
Γενική εμφάνιση: Δυνατά και μυώδη. Τα άκρα είναι παράλληλα μεταξύ τους, όταν τα βλέπουμε από πίσω.
Μηροί: Καλά ανεπτυγμένοι με δυνατούς μυς, ευρείς και με καλό μήκος.
Γόνατο: Μέτρια κλίση γονάτου.
Κνήμη: Καλά ανεπτυγμένη.
Ταρσός: Ισχυρός, σταθερός κατά την κίνηση
Μετατάρσιο: Ίσιο, όχι πολύ ευρύ, κάθετο στο έδαφος.
Πίσω πέλματα: Ωοειδούς σχήματος, αλλά λίγο μακρύτερα από τα μπροστινά, με δυνατά δάκτυλα και νύχια και καλά ανεπτυγμένες πατούσες. Τα παράνυχα είναι ιδιαιτέρως ανεπιθύμητα.

ΒΗΜΑΤΙΣΜΟΣ / ΚΙΝΗΣΗ: Η κίνηση είναι ελαφριά, άνετη, γρήγορη και με χάρη, με ανάλαφρο βηματισμό, χωρίς διασταύρωση των άκρων. Ο σκύλος έχει την τάση της γρήγορης εναλλαγής από ελαστικό τροχασμό χαμηλής ταχύτητας σε γρήγορο καλπασμό, έχοντας μεγάλη ευκολία στις αλλαγές κατεύθυνσης.

ΔΕΡΜΑ: Λεπτό, αρκετά σφικτό, ανθεκτικό, χωρίς ρυτίδες και χαλάρωση, με καλή χρωστική.

ΜΑΝΔΥΑΣ:
Τρίχωμα: Λείο, σκληρό, απόλυτα ίσιο, πυκνό, πολύ κοντό και λεπτό στο κεφάλι, τα αυτιά και τα κάτω μέρη του σώματος, λίγο μακρύτερο στην κορυφή του λαιμού, τα νώτα και την ουρά. Το μήκος δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 2,5 εκατοστά, ούτε να είναι μικρότερο του 1,5 εκατοστού στο σώμα. Το τρίχωμα είναι μακρύτερο στην ουρά.

Χρώμα: Όλοι οι χρωματισμοί από το λευκό μέχρι το μαύρο είναι αποδεκτοί καθώς και οι συνδυασμοί αυτών.

ΜΕΓΕΘΟΣ ΚΑΙ ΒΑΡΟΣ:

Ύψος στο ακρώμιο: Αρσενικά: 54 – 58 εκατοστά Θηλυκά: 52 – 56 εκατοστά (με ανοχή ± 2 εκ.)
Βάρος: Αρσενικά: 16 – 22 κιλά Θηλυκά: 14 – 20 κιλά

ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ:

Κάθε απόκλιση από τα παραπάνω χαρακτηριστικά πρέπει να θεωρηθεί ελάττωμα και η σοβαρότητα με την οποία το ελάττωμα θα πρέπει να αξιολογείται θα πρέπει να είναι σε ακριβή αναλογία με τον βαθμό και την επίδρασή του στην υγεία και την ευζωϊα του σκύλου και στην ικανότητά του να εκτελεί την παραδοσιακή του εργασία.

ΣΟΒΑΡΑ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ:

• Σοβαρός αποχρωματισμός μύτης, βλεφάρων και χειλιών
• Αλμπινισμός
• Πολύ μακρύ ή πολύ κοντό τρίχωμα λιγότερο από 1,5 εκατοστά ή περισσότερο από 2,5 εκατοστά
• Προγναθισμός ή υπογναθισμός

ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥ:

• Επιθετικοί ή φοβικοί σκύλοι.
• Σκύλοι ο οποίος ξεκάθαρα δείχνει ανωμαλίες σωματικές ή συμπεριφοράς πρέπει να αποκλείεται
• Μη τυπικά δείγματα
• Προγναθισμός ή υπογναθισμός πάνω από 2 χλστ.
• Παράνυχα.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

Τα αρσενικά ζώα πρέπει να έχουν δύο εμφανείς φυσιολογικούς όρχεις, πλήρως κατεβασμένους μέσα στο όσχεο.
Μόνο εργονομικοί και κλινικά υγιείς σκύλοι, με τυπική για την φυλή μορφολογία, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για αναπαραγωγή